چرا روز تولد حضرت معصومه به عنوان روز ملی دختران انتخاب شد؟

در سال 1385 رویدادی تأثیرگذار برای دختران کشورمان اتفاق افتاد. شورای عالی انقلاب فرهنگی، براساس پیشنهاد فرهنگسرای دختران، روز مبارک تولد حضرت فاطمه معصومه(س)، کریمه اهل بیت را به عنوان «روز ملی دختران» تصویب و اعلام نمود

بر همین اساس نیز طی جشنی در روز میلاد آن حضرت، اولین سالروز ملی دختران گرامی داشته شد و فرهنگسرای دختران به عنوان دبیرخانه دائمی روز ملی دختران انتخاب گردید.

بدون تردید، توجه به اهمیت و ضرورت این روز و فرصت های آن، همچنین دقت به وضعیت دختران در جامعه که برای اصلاح و بهبود آن به عزم و اهتمام ملی نیاز است، می تواند از روز ملی دختران، فرصتی مغتنم برای کار جمعی در مورد دختران بسازد که زمینه های حرکت های بزرگ و تغییر و تحولات درخشان برای توسعه و بهبود زندگی دختران را فراهم نماید.

این فرصتی است که شاید لازم بود خیلی پیش از اینها اتفاق می افتاد و اکنون که زمینه آن فراهم شده است، بی توجهی به آن، با توجه به سرعت تحولات حوزه مسائل زنان و دختران، ممکن است زیان های فرهنگی اجتماعی بزرگی را به همراه داشته باشد.

درخشان ترين ستاره در ميان بانوان خاندان پيامبر بهترين الگو


بی شک اهل بیت پیامبر اعظم(ص) چهره های پرفروغی به جهانیان عرضه کرده اند که نامشان مانند ستارگان درخشان در آسمان فضایل می درخشد.

درخشان ترین ستاره در میان بانوان خاندان پیامبر، هفتمین منظومه ولایت فاطمه، فرزند پاکیزه موسی بی جعفر است، بانویی که در پاکی و درست کاری او، سخنان زیادی گفته شده است؛ چه پس از شهادت پدر بزرگوار آن حضرت، امام هشتم شیعیان امام رضا (ع) عهده دار امر تعلیم و تربیت او را بر عهده گرفت.

دختری که در خاندان پیامبر، لقب کریمه اهل بیت را به خود اختصاص داد و نگین شهر قم شد. کرامات حضرت معصومه(س) چنان است که بر آن تأکید بی شمار شده است؛ به ویژه که امام رضا (ع) و امام جعفر صادق (ع)، زیارت کنندگان آن حضرت را وعده بهشت داده اند.

به یقین می توان گفت درک ابعاد وجودی حضرت معصومه(س) و رسیدن به جایگاه معنوی آن حضرت، ضرورت تعیین راهکارهایی را برای پیاده کردن آن در جامعه مشخص می سازد تا بانوان و به ویژه دختران ما، با الگو برداری از آن کریمه اهل بیت، مظهر عفاف و تقوا و حیا باشند.

از این رو، نام گذاری روز ملی دختران در زادروز آن حضرت، حرکتی نمادین برای گوشزد کردن شخصیت حضرت معصومه(س) و ترویج ابعاد وجودی این دختر اهل بیت در میان دختران مسلمان و در نهایت الگوسازی از شخصیت آن حضرت برای دختران این مرز و بوم است.

چه معصومانه می‏خندی و کودکانه نگاه می‏کنی! تو پاک‏ترینی و فرشته از چشمانت فرومی‏ریزد.پاکی و اصالت، از شاخسار خاندان معصومت ریشه می‏گیرد؛پاکی تو که معصومه نام گرفته‏ای و مریم اهل بیتی و کریمه آسمان و زمین.
هلهله زمین
زمین، آمدنت را هلهله می‏کند. فرشته‏ها اسپند بر آتش می‏ریزند تا چشمانی که تاب دیدن تو را ندارند، کور بمانند. ریسه‏های نور، از آسمان تا زمین کشیده شده است. این همه، به یمن آمدن توست؛ کریمه اهل بیت.
ریحانه بهشتی بودی و سرزمین من، عطش رایحه تو را داشت. آمدی تا انیس و همدم خلوت برادر باشی و غم غربتش را با شانه‏های خود قسمت کنی. افسوس که راه، راهزن آروزهایت شد و تن رنجورت، آن همه اندوه را تاب نیاورد!از این افسوس پایدار، فانوس اشک‏های‏مان را قرن‏هاست که روشن کرده‏ایم، به یاد داغ‏های تو.
قم، بوی توس می‏دهدامروز شهرمان را به یمن میلادت آذین بسته‏ایم. گنبد طلایی حرمت، در هاله چراغ‏های رنگین و نوارهای نورانی، چقدر ملکوتی شده است! موسیقی شادی که از مناره‏ها بلند است، در کوچه پس کوچه‏های شهر می‏پیچید. همه جا گل است و شیرینی؛ همه سرشار از شادمانی‏اند. ... اما نمی‏دانم چرا شهرم، عطر توس گرفته است! شاید مسافری غریب به تهنیت و شادباش آمده است؛ شاید برادری به دیدار خواهری... شاید...

محمدكاظم بدرالدين
چه صبح عنايتي دميده كه با مديحه هايش، دل ما را روشن كرده است! چه عطر شَعَفي در رگ هاي ساعات شهر جاري شده كه گويا در بهشت پا نهاده ايم!امروز، قرائت چندم رويش است كه لهجه همه ما بوي باغ گرفته است. «سبزيم و تازه، اين نفحات از كدام سوست؟»بياييد، اي لحظه هاي از دست رفته انسان! بنگريد به آستان متبسم تبرّك؛ به قطعه آينه زار تعبد. «فرشتگان معصوم، دروازه هاي بشريت را گل باران كرده اند».
امروز، آسمان مدينه چه اندازه از غزل هايِ عاشق، نور گرفته است! امروز رايحه «قم» چقدر شامه نواز است؛ «معصومه(س)» آمده است. قم، در لباس بهار تماشايي است و شرح روايت روشنايي اش، خواندني. خيابان ها و ميدا‌ن‌هاي قم، تازه ترين شعرهاي چراغاني شده را در دست دارند. حتي رگه هايي از شوق، در دوردست هاي خاك ديده مي شود. امروز، انبوه زائران حرمش حرم معصومه را مي بينيم و تپش ركعات عارفانه شان را كه نامِ درختان نديده را زنده مي-كنند. «همه هستي عين زيارت نامه شده است»‌تا در برابر فضيلت هاي نامحدودِ امروز زانو بزند. فرزند مباركِ اشراق، همه نگاه ها را «پله پله تا ملاقات خدا»‌كشانده است. ساعات امروز از مصاحبت تبسم مدينه مي آيند. از وادي محسوس دل.فروع چشم‏های پدر! چقدر دوست داشتنی است عطر مهربانی‏های همیشه‏ات!تو ازعشق زاده شدی و به عشق پیوسته‏ای. تو از تبار آیه‏های کوثری، بانوی کرامت!
این، قلب‏های ملتهب ماست که از همه جا رانده، به سمت کرامت تو روان است. راستی، تو چقدر بوی عصمت می‏دهی!

يكي ديگر از فضايلي كه حضرت معصومه(سلام لله علیها) به آن دست يافت، مقام شفاعت است. روايتي كه امام صادق(علیه السّلام) قبل از تولد حضرت معصومه(سلام لله علیها) بيان فرمود دليل اين بدانيد بهشت هشت در دارد كه سه در به سوي قم است. بانوي از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسي در آنجا رحلت مي‏كند و با شفاعت او همه شيعيان ما وارد بهشت مي‏شوند.
پدر بزرگوار آيت الله العظمي مرعشي نجفي در عالم رؤيا ديد كه به محضر امام معصوم رسيده است. امام به ايشان فرمود :

عليك بكريمة‏اهل‏البيت

مقام است. حضرت فرمود: «الا و انّ قم الكوفةُ الصغيرة الا انّ للجنة ثمانية ابوابٍ ثلاثةٌ منها الي قم تقبض فيها امراةٌ من ولدي اسمها فاطمة بنت موسي تدخل بشفاعتها شيعتي الجنة باجمعهم.»
آگاه باشيد كه قم «كوفه كوچك»است. بدانيد بهشت هشت در دارد كه سه در به سوي قم است. بانويي از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسي در آنجا رحلت مي‏كند و با شفاعت او همه شيعيان ما وارد بهشت مي‏شوند.
از اين روايت علاوه بر اثبات مقام شفاعت حضرت معصومه(سلام لله علیها) فراگير بودن آن نيز روشن مي‏شود.
به اعتقاد شيعيان، شفاعت يكي از ضروريات مذهب است و آنان كه به مراتب عالي انساني دست مي‏يابند، مي‏توانند در قيامت مؤمنان گناهكار را با شرايط خاص شفاعت كنند و پشتوانه اين اعتقاد آيات قرآن و روايات ائمه معصومين است.
رسول اكرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بالاترين جايگاه شفاعت را در قيامت برعهده دارد و قرآن كريم از آن به عنوان مقام محمود ياد كرده است. اما بعد از رسول اكرم بالاترين جايگاه در شفاعت از آن حضرت زهرا(سلام لله علیها) و حضرت فاطمه معصومه (سلام لله علیها) است. به هنگام ازدواج حضرت فاطمه(سلام لله علیها) جبرييل پارچه‏اي آورد كه بر آن نوشته شده بود: خداوند مهريه فاطمه را شفاعت گنهكاران امت محمد قرار داد.حضرت فاطمه(سلام لله علیها) نيز به هنگام شهادت وصيت كرد تا آن پارچه را در كفن او قرار دهند و فرمود: وقتي روز قيامت شود، اين سند شفاعت را به دست گرفته، گناهكاران امت پدرم را شفاعت خواهم كرد. بعد از ائمه معصومين هيچ يك از اولياءِ الهي مقام شفاعتي چون فاطمه (سلام لله علیها) را ندارد و در گستردگي مقام شفاعت وي همان بس كه امام صادق(علیه السّلام) فرمود: با شفاعت او همه شيعيان ما وارد بهشت خواهند شد. علاوه بر آن در متن زيارتنامه حضرت معصومه (سلام لله علیها) نيز كه داراي سند و به عبارت ديگر روايت از امام رضا(علیه السّلام) است نيز همين مقام (شفاعت) وي توجه ما را به خود جلب مي‏كند. آنجا كه مي‏خوانيم «يا فاطمه اشفعي لي في الجنة فان لك عندالله شأناً من الشأن اي فاطمه ما را در بهشت شفاعت كن.
مويد سوم روايات فراواني است كه ثواب زيارت اين بانوي شفيعه را بهشت قرار داده‏اند كه بي گمان مي‏توان گفت شفاعت اين بانوي گرانقدر براي زائران عارف خود زمينه بهشتي شدن آنها را فراهم خواهد ساخت از جمله آن روايات را مي‏خوانيم:
1ـ علامه مجلسي در بحار الانوار مي‏نويسد: امام رضا(علیه السّلام) فرمود: «من زارها فله الجنة»، هركس او را زيارت كند بهشت براي او است. و فرمود «من زارالمعصومه بقم كمن زارني» و فرمود: «من زارها عارفاً بحقه فله الجنة»
2ـ امام جواد(علیه السّلام) فرمود: «من زارقبر عمتي بقم فله الجنة» آنكه قبر عمه‏ام در قم را زيارت كند بهشت براي او است.
3ـ امام صادق (علیه السّلام) فرمود: «ان زيارتها تعادل الجنة» زيارت او همسنگ بهشت است. و فرمود: من زارهاوجبت له الجنة، آنكه او را زيارت كند، بهشت براي او واجب مي‏شود.
محدث قمي روياي صادقه‏اي ديده است كه جايگاه بلند شفاعت حضرت معصومه را نشان مي‏دهد. وي كه در تيمچه بزرگ قم به مناسبت ايام فاطميه بر فراز منبر رفته بود فرمود: شبي ميرزاي قمي را در عالم رؤيا ديدم از او پرسيدم: آيا شفاعت اهل قم به دست حضرت معصومه(سلام لله علیها) است؟ او قيافه‏اش را درهم كشيد و فرمود: شفاعت اهل قم با من است. شفاعت عالم با حضرت معصومه(سلام لله علیها) است.

مژده باد طلوع تو ای معصومه زکیّه که بارقه شهاب تو،
روشنایی دیگر در شب‏های مناجات اهل زمین است.

معصومه، یعنی قداست مریم و عصمت فاطمه
و ادامه قصه غصه‏های زینب در جست‏جوی برادر.

معصومه یعنی ترنم ترانه‏ای دیگر برای استجابت دعا.
لبریز از نام توایم که غربت شاه غریب را به‏یادمان می‏آوری.

امروز، سپیده‏ دم طلوع تو،
عطر نوشکفته بهار را بر قلب مشتاقانت می ‏پراکند.

چه زیباست سرنوشت تو در خطه قم،
وقتی هم آسمان با ماه و ستارگانش می‏شوی
و اجازه میهمانی تو برای قلب‏های شکسته،
به منزله زیارت حسین علیه‏ السلام می‏شود.

شرافتِ زن در یاد توست،
آن‏ هنگام که قدسیان
بر گلدسته‏ های نورانی‏ات سلام می‏فرستند.

طلوع می‏کنی و نام تو،
سپیدارها را به وجد می‏آورد.

محبت تو ای بانو،
تالاب‏های تیرگی روح را
پر از زلالی عرفان می‏کند.

میلاد تو، نبض پرتلاطمی است
که اندام خواب رفته سکوت را بیدار می‏کند
تا ساعات مه گرفته ایمان را آفتابی کند.

تنها چند حديث از اين بانوي موسوي به دست ما رسيده است كه عبارتند از:

1ـ حديث غدير

من كنت مولاه فعليّ مولاه
هركه من مولاي او هستم، علي مولاي اوست.

2ـ حديث غدير و حديث منزلت.

أنسيتم قول رسول الله(صلّی الله علیه و آله و سلّم) يوم غديرخم: من كنت مولاه فعلي مولاه
و قوله (صلّی الله علیه و آله و سلّم): انت مني بمنزلة هارون من موسي (علیه السّلام) .
حضرت فاطمه معصومه(سلام لله علیها) به نقل از حضرت فاطمه زهرا(سلام لله علیها) فرمود: آيا فراموش كرديد سخن رسول خدا را كه در روز غديرخم فرمود: من مولاي هركه هستم، علي هم مولاي او است. و فرمود: تو(علي) براي من مانند هارون براي موسي هستي.

3ـ دوست داران علي(علیه السّلام)

حضرت فاطمه معصومه(سلام لله علیها) از فاطمه زهرا(سلام لله علیها) روايت مي‏كند كه: پدرم رسول خدا فرمود: شبي كه مرا به آسمان ـ معراج ـ بردند، داخل بهشت شدم. در آنجا خانه‏اي از دُرّ سفيد ديدم كه وسط آن خالي بود. آن خانه دري داشت كه با دُر و ياقوت مزين شده روي آن پرده‏اي بود. وقتي سرم را بلند كردم ديدم بر بالاي آن نوشته‏اند: «لااله الاالله محمد رسول الله علي ولي القوم» خدايي را جز الله نيست، محمد فرستاده خدا و علي سرپرست قوم (مسلمانان) است. و به روي پرده نوشته بودند:
بخٍ بخٍ من مثلُ شيعة عليٍّ!
به به چه كسي همسنگ شيعه علي (علیه السّلام) است!
وقتي داخل خانه شدم، قصري ديدم كه از عقيق سرخ بود و وسط آن خالي بود. اين خانه نيز دري داشت كه پرده‏اي مزين به زبرجد سبز بر آن آويخته بودند. وقتي سربلند كردم ديدم بر فرازش نوشته‏اند:
محمد رسول الله علي وصي المصطفي، محمد فرستاده خدا و علي جانشين مصطفي (پيامبر) است. و بر روي پرده نوشته بودند: بشّر شيعة‏عليٍ بطيب المولد: شيعيان علي را به پاكزادي بشارت بده.
وقتي داخل شدم با قصري ديگر رو برو شدم كه از زمرد سبز بود و زيباتر از آن را هرگز نديده بودم. دري از ياقوت قرمز داشت كه با انواع لؤلؤها تزيين شده بود و بر فراز پرده‏اي كه بر او نوشته بودند:
«شيعة عليٍّ هم الفائزون»، شيعيان علي رستگارانند.
گفتم: اي دوست من جبرييل! اين كاخ از آن كيست؟ جواب داد: «يا محمد لابن عمّك و وصيّك علي بن ابي‏طالب (علیه السّلام) يحشرالناس كلهم يوم القيامة حفاة عراةً الا شيعةُ عليٍ و يدعي الناس باسماء امهاتهم ما خلا شيعة علي فانهم يدعون باسما آبائهم»
يا محمد اين خانه از آن پسر عمو و جانشين تو، علي بن ابي طالب است كه هركس در روز قيامت عريان محشور شود، جز شيعيان علي و همه با نام مادر خطاب شوند اما شيعيان علي را با نام پدر صدا مي‏زنند.»
از جبرييل در باره راز آن پرسيدم گفت: «لانهم احبُّوا عليّاً خطاب مولدهم» چون علي را دوست داشتند، ولادتشان از راه حلال صورت گرفت.

4ـ شهادت براي دوستان آل محمد

«الا من مات علي حب آل محمد مات شهيداً»
فاطمه زهرا(سلام لله علیها) به نقل از پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
بدانيد، آن كه با محبت آل محمد بميرد، شهيد از دنيا رفته است.

5ـ طهارت امام حسين(علیه السّلام)

لما سقط الحسين من بطن امه و كنت ولّيتُها قال النبي (صلّی الله علیه و آله و سلّم): يا عمةَ هلُميّ اليّ اِبني فقلتُ يا رسول الله انّا لم نُنَضلّفهُ بعدُ. فقال: يا عمه انتِ تُنظّفه ان الله تبارك و تعالي قد نظفه و طهّرهُ.
به نقل از صفيه فرمود: آنگاه كه امام حسين از مادر متولد شد من پرستارش بودم. پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: اي عمه فرزندم را بياور. گفتم: يا رسول الله ما او را پاك نكرده‏ايم، فرمود: اي عمه تو مي‏خواهي او را پاك كني، خداوند او را پاكيزه و مطهر كرده است.
6ـ حضرت معصومه (سلام لله علیها) وقتي در ساوه مريض شد، به همراهانش فرمود: مرا به قم ببريد زيرا از پدرم [موسي الكاظم(علیه السّلام) [شنيدم كه فرمود: قم مركز شيعيان ما است.
آنچه از اين احاديث به دست مي‏آيد لزوم پرداختن به اهل بيت و مخصوصاً بيان جايگاه علي(علیه السّلام) در آن برهه از تاريخ بوده است. چه محتواي اين احاديث در باره قدر و منزلت اهل بيت(علیهم السّلام) است و نشان مي‏دهد حضرت معصومه(سلام لله علیها) با شناساندن مقام اميرمؤمنان(علیه السّلام) از زبان رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مي‏خواهد جامعه آن عصر را به جريان اسلام راستين و تشيع سوق دهد.

محدثه

حديث به معناي سخن معصوم است يا آنچه گوياي سخن، كار يا سيره او باشد. و روشن است كه نقل سخنان معصومين (علیهم السّلام) بيشترين خدمت را به حفظ روش و سيره و كردار آنان انجام مي‏دهد. برهمين اساس ارزش والايي در كلام معصومان براي آنان كه با نقل سخنان معصومان، گفتارشان را جاودانه نگاه مي‏دارند، مي‏يابيم. تشويق به حفظ و ترويج حديث و سخن معصومان از زمان خود پيامبراكرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شروع شد و حضرت مي‏فرمود: من تعلّم حديثين اثنين ينفع بهما نفسه او يعلمهماغيره فينتفع بهما كان خيراً له من عبادة ستّين سنة آنكه دو سخن فرا گيرد و خود از آن سود برد، يا به ديگران بياموزد تا سود برند، برايش بهتر از شصت سال عبادت است

از اين روي اهل بيت(علیهم السّلام) مسلمانان را به فراگيري نشر احاديث ترغيب مي‏كردند تا افكار و انديشه‏هاي آنان در گستره وسيع‏تري پخش گردد. ارزش اين كار را آنگاه مي‏توان درك كرد كه بدانيم دشمنان اهل بيت از همان روزهاي وفات پيامبر به بعد به شدت با اشاعه حديث وسخن معصومان به صورت شفاهي يا كتبي به مخالفت برخاستند و در اين ميان به خصوص براي شيعيان مشكلات زيادي ايجاد كردند، از اين روي در زماني كه حضرت فاطمه معصومه (سلام لله علیها) به نقل حديث مي‏پردازد، در ميان زنان تنها بانوان محدودي موفق مي‏شوند در آن فضاي اختلاف آلود لب به سخن گشايند و سخناني از معصومان را براي مردم باز گويند.

سلام، فاطمه معصومه!
تو آمدی و با آمدنت،
بال فرشتگان الهی فرش زمین شد
تا معصومیت مطهره‏ ای دیگر
از فرزندان محمّد صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله را در برگیرد.

گلی همزاد علی بن موسی الرضایی
که از یک شاخه روییدید تا هر دو، پناه دل‏سوختگان باشید.

امروز بر شانه‏های خاک، گام نهادی
تا لباس شفا را بر روح مجروح دردمندان بپوشانی.

نام روشن و شفاف تو ای فخر زنان عالم!
شفیعه روز قیامت و انیس لحظه‏ های عبادت است؛
آنجا که از صمیم قلب، به تو توسل می‏جوییم
تا بر گردنه ‏های سنگین گناه در میانه راه نمانیم.

شکفتن تو در باغ جهان، ادامه ملکوت بر زمین است
و گشودن درهای رحمت.

چه زیباست ساحل جمکران در کنار دریای تو،
وقتی دل‏های غرقه در عشق،
چشم انتظار رسیدن کشتی نجات مولای خویش‏اند.

به تو تمسک می‏جوییم، ای بانوی معصوم.
ای غریب آشنا، استغاثه منتظران را
به وساطت خویش بی‏ ثمر مگردان

و در گروی آبروی خود،
همسایگان بارگاهت را
در جمعه ‏های انتظار دریاب،
تا مگر به استجابت دعای تو،
میلادت، آغاز شکفتن گل نرگس باشد.

در روز اول سال تحصیلى، خانم تامپسون معلّم کلاس پنجم دبستان وارد کلاس شد و پس از صحبت هاى اولیه، مطابق معمول به دانش آموزان گفت که همه آن ها را به یک اندازه دوست دارد و فرقى بین آنها قائل نیست. البته او دروغ می گفت و چنین چیزى امکان نداشت. مخصوصاً این که پسر کوچکى در ردیف جلوى کلاس روى صندلى لم داده بود به نام تدى استودارد که خانم تامپسون چندان دل خوشى از او نداشت. تدى سال قبل نیز دانش آموز همین کلاس بود. همیشه لباس هاى کثیف به تن داشت، با بچه هاى دیگر نمی جوشید و به درسش هم نمی رسید. او واقعاً دانش آموز نامرتبى بود و خانم تامپسون از دست او بسیار ناراضى بود و سرانجام هم به او نمره قبولى نداد و او را رفوزه کرد.امسال که دوباره تدى در کلاس پنجم حضور می یافت، خانم تامپسون تصمیم گرفت به پرونده تحصیلى سال هاى قبل او نگاهى بیاندازد تا شاید به علّت درس نخواندن او پی ببرد و بتواند کمکش کند.معلّم کلاس اول تدى در پرونده اش نوشته بود: تدى دانش آموز باهوش، شاد و با استعدادى است. تکالیفش را خیلى خوب انجام می دهد و رفتار خوبى دارد. "رضایت کامل".معلّم کلاس دوم او در پرونده اش نوشته بود: تدى دانش آموز فوق العاده اى است. همکلاسیهایش دوستش دارند ولى او به خاطر بیمارى درمان ناپذیر مادرش که در خانه بسترى است دچار مشکل روحى است.معلّم کلاس سوم او در پرونده اش نوشته بود: مرگ مادر براى تدى بسیار گران تمام شده است. او تمام تلاشش را براى درس خواندن می کند ولى پدرش به درس و مشق او علاقه اى ندارد. اگر شرایط محیطى او در خانه تغییر نکند او به زودى با مشکل روبرو خواهد شد.

خداوند به حضرت آدم فرمود من بزودی همه نیکیها را برای تو در چهار چیز جمع خواهم کرد حضرت آدم گفت :خداوندا آن چهار چیز کدامند؟

خداوند فرمود

یکی از آنها مربوط به من است

دومی مربوط به خود توست

سومی مربوط به من وتوست

چهارمی مربوط به تو ومردم است

آدم گفت: خدایا آنها را برایم توضیح بده تا بدانم 

خداوند متعال فرمود: آنچه که مربوط به من میباشد اینست که

اول :به من عبادت کنی وچیزی رابرایم شریک قرارندهی 

دوم :آنچه مربوط به توست این است که من پاداش هرعمل نیک تورابیش از میزان استحقاقش میدهم 

سوم آنکه مربوط به من وتو میباشد اینکه تو دعا کنی ومنهم اجابت نمایم 

بود شیری به بیشه یی خفته

موشكی كرد خوابش آشفته

آن قَدَر دور شیر بازی كرد

بر بر و دوشش اسب تازی كرد

آن قدر گوش شیر گاز گرفت

گه رها كرد و گاه بازگرفت

تا كه از خواب, شیر شد بیدار

متغیّر ز موش بدرفتار

دست برد و گرفت كلّه موش

شد گرفتار ـ موش بازیگوش

خواست در زیر پنجه له كندش

به هوا برده بر زمین زندش

گفت: ای موش لوس یك غازی

با دم شیر می كنی بازی!

موش بیچاره در هراس افتاد

گریه كرد و به التماس افتاد