عوامل موثر در زیبایی تصویر

عواملی که یک عکس خوب را از یک عکس معمولی متمایز می کنند عبارتند از:

1) کادر بندی و ترکیب بندی تصویر: کادری که تصویر در آن قرار می گیرد؛ بسیار در جلوه تصویر موثر است. پیشنهاد می شود از هر سوژه چندین عکس با کادر بندی های متفاوت تهیه کنید. برای این کار می توانید از زوم استفاده نمایید، زاویه دید خود را تغییر دهید، موقعیت سوژه را در کادر تغییر دهید یا فاصله خودتان با سوژه را تغییر دهید. هر چقدر بخواهید موضوع اصلی عکس مورد توجه بیشتری قرار گیرد، باید از قرار دادن جزئیات و سوژه های دیگر در کادر خود داری نمایید. این مساله به انتخاب نماید تصویر بر می گردد. نما می تواند کلی باشد، طوری که محیط اطراف سوزه اصلی کاملا به تصویر کشیده شده و به سختی می توان از آن به عنوان مرکز توجه عکس معرفی کرد. در نمای متوسط سوژه بزرگ تر و تمرکز بر روی آن بیشتر است. بالاخره در نمای نزدیک تنها موضوع اصلی به تصویر کشیده می شود. از دو روش می توانیم برای تغییر نما استفاده نماییم. اول این که دوربین را به سوژه نزدیک یا از آن دور نماییم و دوم از امکانات لنز استفاده نماییم. در تصویر بندی تصویر(composition) توجه کنید که موضوعات مرتبط را کنار هم قرار داده و از وارد کردن جزئیات نا مربوط در تصویر اجتناب کنید.

2) از قرار دادن سوزه در مرکز تصویر خود داری کنید: در عکس های معمولی و خانوادگی سعی می شود موضوع اصلی در وسط کادر قرار گیرد. اما اگر بخواهید عکس های زیبا و هنری بگیرید که از تاثیر بیشتری بر بیننده برخوردار باشد، باید سوژه را در جای دیگری غیر از مرکز کادر قرار دهید. الگویی که برای این کار وجود دارد استفاده از قانون یک سوم هاست. در این روش طول و عرض تصویر با 4 خط افقی و عمودی، به سه قسمت مساوی تقسیم می شود. عکاس می تواند موضوع مورد نظر خود را در امتداد یکی از این خطوط یا یکی از 4 نقطه برخورد آن ها قرار دهد. ویژگی این خطوط این است که چشم بیننده پس از مشاهده کل تصویر، بر روی سوژه متمرکز شده و آرام می گیرد. به این خطوط ، خطوط طلایی و به نقاط تلاقی آن ها نقاط طلایی می گویند.

اگرچه هنر در روندهای متفاوت خود کم تر عقلانی شده و پابه پای مذهب بیش از نیروهای فرهنگی دیگر به این واقعیت نزدیک تر است ، چنین می نماید که بسیاری از اجتماعات مذهبی در تفکر و زندگیشان تحت تاثیر موجی از عقلانی شدن قرار گرفته اند.

تصادفی نیست که نقاشان پیوسته از این واقعیت شکوه دارند که بسیاری از شواهد مذهبی در غرب دستخوش عقلانی شدن و روشنگری بوده اند. در عین حال اشاراتی به این واقعیت شده که جنبه ای از فرهنگ مذهبی، عناصر خلاق و حسی را در کردار آیینی خود گرد می آورد. هنر و همین عنصر هنری موجود در مذهب است که - مهمتر از همه در تلاش ذاتی خود برای دستیابی به شکل- معنویت مذهبی را به سوی واقعیت می راند.هنر به عبارتی پای مذهب را بر زمین نگه می دارد، آن را از گزند گرایش های آن جهانی و سبُک سری های وجدآمیز افراطی محفوظ می دارد. هنر واقعیت های معنوی مثل آرامش، تعمق، شور و نظایر آن را نشان می دهد. از این رو هنر به آنچه نادیدنی است شکل، رنگ، کشش و تناسب می بخشد. بهت و شگفتی را مهار می سازد و دریچه ی ادراک را به روی خلاقیت فعال می گشاید.پیوندهای بین مذهب و هنر به شیوه های مختلف آشکار می شود، مثلا در مربع های " جوزف البرز" مانند " ادای احترام به مربع: پژواک پاییز"، که به شیوه ی خاص خودش نشان می دهد که چگونه شکل های مختلف مذهب و هنر راهی برای رفتن به سوی نادیدنی، پیش پایِ فرد قرار می دهند. در آن حال که بیننده به اثر نگاه می کند ، از کنش متقابل رنگها معلوم می شود که بیننده در واقع به تسخیر " معرفت" درونی تابلو درآمده است.

چرا زنان نباید عطر بزنند؟ 

معطر بودن، همیشه خوب و پسندیده است و ثواب دارد؛ حتی برای خانم‏ها و در داخل آشپزخانه. در آداب همسرداری و خانواده، افزون بر معطّر بودن برای همسر، خودِ استعمال کردن بوی خوش نیز ثواب دارد و نیکو است.

خود معطر بودن، نیک است و تنها استفاده از آن در وضعیتی خاص، تحریم شده است. به بیان دیگر، این‏گونه نیست که استعمال عطر و ادکلن در مکانی مجاز و در مکان دیگر غیرمجاز و حرام باشد؛ بلکه حتی در پستوخانه و آشپزخانه نیز اگر برای خوشایندی دیگران (نامحرم) انجام گیرد، حرام است. استعمال آن در مواردی که باعث خوشایندی و جلب توجه و استشمام نامحرم گردد، حرام است؛ هر چند در آشپزخانه باشد.

لذا خانم ها نیز می‏توانند در هر مکانی از آن استفاده کنند؛ مگر جایی و یا به کیفیتی که مورد استشمام و جلب نامحرم قرار گیرد. از این رو، استفاده از بعضی عطرها که فقط خودِ فرد، بوی خوش آن را احساس می‏کند (یعنی عطرهای ملایم و خفیف که دیگران آن را احساس نمی‏کنند) برای خانم‏ها اشکال ندارد؛ به خصوص اگر چادر می‏پوشند. در واقع اگر دیگران (نامحرم) این بوی خوش را احساس نکنند، نه تنها مرتکب حرام نشده‏اند؛ بلکه به ثواب نیز نائل گشته‏اند. کافی است از عطرها و ادکلن‏های خفیف و ملایم استفاده کنند؛ به ویژه استعمال بوی خوش، به هنگام نماز و برای همسر ثواب بسیار دارد. اگر دقت کنید، این حالت اختصاص به عطر و ادکلن ندارد؛ بلکه هر وسیله و کاری اگر با رعایت شرایط به کار گرفته و استفاده شود، پسندیده است.

متأسفانه بسیاری از خانم ها در جامعه ما نسبت به این موضوع بی تفاوت هستند و نه تنها در هر محیطی از عطرهای تند استفاده می کنند بلکه آن را وسیله ای برای جلب توجه قرار داده اند، و سر اینکه بوی عطرشان خاص و تک و مشام نواز باشد با هم رقابت دارند و هزینه های زیادی را صرف آن می کنند، اینجاست که این عمل مستحب شکل یک عمل حرام را به خود می گیرد که مورد نفرت خداوند و مایه لعنت فرشتگان می شود. 

استفاده کردن زن از لوازم آرایشى از قبیل: استعمال عطر، کرم، سرمه، حنا و... اشکال ندارد ولى باید آن را در برابر نامحرم بپوشاند

چقدر در زندگی تسلیم خدا هستیم؟

ما همه نعمت ها را داریم ولی ناراضی هستیم زیرا نعمت رضایت هم مانند بسیاری از مواهب الهی اکتسابی است. رضایت روحیه و حالتی است که باید با جهاد نفس، کوشش و تمرین آن را ملکه خودمان قرار دهیم.

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که  جامعه از نظر اقتصاد و تکنولوژی، بسیار پیشرفت کرده است. و به علت تولیدات و محصولات بسیار زیاد و متنوع کارخانه‌ها، آخرین مدل لوازم برقی نیز خیلی زود از رده خارج می‌شود. در قدیم شاید هر وسیله یا ماشینی 30 الی 35 سال کار می‌کرد اما امروزه نهایت تاریخ مصرف شاید به 10 سال هم نمی‌رسد. مادربزرگ ها و پدربزرگ های ما با سلیقه خاصی وسایل منزل و یا ماشینشان را نو نگه می‌داشتند و این را هنر می‌دانستند.

تحصیلات دانشگاهی بسیار بالا رفته است در قدیم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی آنقدر معدود بودند که اگر کسی دانشگاه درس می‌خواند انگار نخبه بود. اما امروزه دکتر، مهندس و فوق‌لیسانس و لیسانس آنقدر زیاد شده که اگر کسی تحصیلات دانشگاهی نداشته باشد عجیب است.

با همه این امکانات و مزایا، با همه تکنولوژی ها که همه چیز از تلویزیون و کولر و پنکه گرفته تا درب خانه و پارکینگ کنترل‌دار شده است ، چرا ما کنترل روان و اعصاب خود را نداریم و از همه چیز ناراضی هستیم ؟

همه درس می‌خوانند اما ناراضی، چهره‌ها خسته و افسرده، روزگار می‌گذرد و با همه تلاشی که می‌کنند حتی لحظه‌ای راضی نیستند. این چه حس غریبی است که بسیاری از افراد را بیمار کرده و این بیماری را به دیگران سرایت می‌دهند.

آری، نارضایتی حس بدی است که اگراین ویروس وارد بنده‌ای شود ریشه‌اش را می‌سوزاند و او را به تل خاکستری تبدیل می‌کند که فقط دود می‌کند. رشد و حرکت و حیات ندارد و آن دود هم غر زدن های طولانی و نارضایتی است که به شکل ناله و آه و حسرت سر می‌دهد.

«واستعینوا بالصبر والصلاة و انها لکبیرة الا علی الخاشعین الذین یظنون انهم ملاقوا ربهم و انهم الیه راجعون » (سوره بقره - آیه 45) از شکیبایی و نماز یاری جوئید و همانا نماز گران است جز بر فروتنان . . . آنان که می دانند با خدای خود دیدار خواهند کرد و به سوی رحمت او باز خواهند گشت . آری! برای پیروی کردن از حق و حقیقت و دوری جستن از حب ریاست و قدرتمداری، با صبر و شکیبایی و با نماز و ذکر خدا و دعا از خداوند یاری طلبید زیرا صبر، حرص را می زداید و نماز، بندگی و فروتنی آورد و از حب جاه و مال و ریاست می کاهد . و همانا استقامت به صبر و صلاة (دو رکن اساسی استقامت) دشوار و گران است بر مستکبران و خودخواهان، ولی آسان است و هموار بر فروتنان و متواضعان که باور دارند به دیدار پروردگارشان خواهند رفت و در پیشگاه عظمتش حاضر خواهند شد و به سوی رحمت گسترده اش باز خواهند گشت . استعینوا بالصبر والصلاة: یعنی طلب کمک و یاری خواستن . هنگامی انسان طلب کمک می کند که در حادثه ای یا کاری بازماند و نتواند آن را انجام دهد . و همانا انسان همیشه ناتوان و عاجز است و همواره باید در تمام کارها از خدا طلب یاری کند و کمک بگیرد و از صمیم دل متوجه او شود و به سوی او روی آورد زیرا جز پروردگار جهانیان کسی توانائی یاری رساندن به انسان را ندارد . همه عاجز و ناتوانند و قدرت مطلقه تنها از آن خداست . و خداوند خود به ما دستور می دهد که برای رسیدن به موفقیت و پیروزی از شکیبایی و نماز یاری طلبیم، زیرا نماز است که انسان را به خدا متوجه می سازد و می فهمد که جز او مؤثری در عالم وجود نیست و اگر به او تکیه کند و از او یاری خواهد، هیچ قدرتی نمی تواند او را از پای درآورد و صدمه رساند . خداوند در آیات زیادی به ما دستور داده است که از نماز و صبر یاری بخواهیم و بر این دو امر تکیه زیادی شده است زیرا نماز بارزترین مظاهر ذکر خدا و نیایش است و جامع عبادتها و پرستشهای قلبی و جسمی است که هم انسان باید بدنش از خبائث پاک و طاهر باشد و هم روانش از ریا و کفر و شر و زیغ و دیگر صفات فاسد درونی . انسان در نماز با بدنش به سوی خانه خدا توجه می کند و با قلب روحش روی خدا را می بیند . انسان در نماز با خلوص نیت به عبادت می نشیند و با خضوع اعضای بدن و خشوع قلب، خدا را می خواند . انسان در نماز به نبرد با سپاه شیطان می پردازد . چنانکه با نیایش، به خدا نزدیک می شود و در صف حزب الله قرار می گیرد . و با صبر و شکیبایی نیز انسان به بالاترین مقامات قرب دست می یابد تا جایی که صابران، بدون حساب پاداش خدا را از پروردگارشان دریافت می کنند «انما یوفی الصابرون اجرهم بغیر حساب » . برخی از عرفا گفته اند: در کارهای قلب چیزی بالاتر از صبر نیست و در کارهای اعضای بدن، چیزی برتر از نماز نیست لذا دستور استعانت به هر دو آمده است . در کافی از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود: هرگاه علی (ع) از امری نگران می شد به سوی نماز می شتافت، سپس این آیه را تلاوت فرمود: واستعینوا بالصبر والصلاة . و همچنین در تفسیر عیاشی (ج 1 - ص 43) از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود: «ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضا ثم یدخل مسجده فیرکع رکعتین فیدعو الله فیها سمعت الله یقول: واستعینوا بالصبر والصلاة » چه می شود اگر یکی از شما را اندوهی فرا رسد که وضو بگیرد و به مسجد رود و دو رکعت نماز گزارد پس در نماز از خدا بخواهد (تا خدا دعایش را مستجاب گرداند) آیا نشنیدی که خدا فرمود: از صبر و نماز یاری جوئید . انها: ظاهرا بازگشت ضمیر به نماز است هرچند برخی آن را به استعانت برگردانده اند ولی خشوع اختصاص به صبر ندارد پس بازگشت ضمیر در اینجا به صلاة است . الخاشعین: خشوع، خضوع و تذلل به معنای فروتنی است . صاحب کتاب العین گوید: خشع الرجل یعنی دیدگان را به زمین انداخت . اختشع: یعنی سر فرود آورد . خشوع به معنای خضوع است ولی خضوع مربوط به اعضای بدن می رسد و خشوع در صورت و بصر (نوا و دید) است . در قرآن آمده است: خاشعة ابصارهم: یعنی دیدگانشان خاکسار بود، و آمده است: «خشعت الاصوات للرحمن » یعنی صداها در برابر خداوند خاموش بود و با فروتنی سخن حق را می شنیدند و کسی را یارای سخن گفتن در پیشگاه ملکوتیش نبود . یظنون انهم ملاقوا ربهم: ظن در اینجا به معنای یقین است . در تفسیر عیاشی (ج 1 - ص 44) از امیرالمؤمنین (ع) ضمن این آیه نقل شده که فرمود: یعنی یقین دارند که برانگیخته و مبعوث می شوند و ظن آنان یقین است . البته در قرآن کریم ظن به هر دو معنی ذکر شده: گاهی به معنای علم و یقین آمده مانند: «وظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه » و یقین کردند که هیچ پناهگاهی از خشم خدا جز پناه بردن به خود او ندارند . و یا فرموده: «ظننت انی ملاق حسابیه » و من یقین کردم که صفحه اعمالم را خواهم دید و حسابرسی خواهم شد . و گاهی ظن به معنای گمان آمده مانند: «ان الظن لایغنی من الحق شیئا» از راه گمان نمی شود به حق پی برد و فرموده: «ان هم الا یظنون » آنان فقط در پندار و گمان اند . ملاقوا ربهم: یعنی ملاقوا جزاء ربهم . در روز رستاخیز هر کس به دیدار پاداش یا کیفر خود از خدا می آید . البته لقاءالله معانی مفصلتری دارد که در وقت خود بحث خواهد شد ان شاءالله . به امید اینکه تمام برادران و خواهران بویژه مسئولین و دست اندرکاران با استعانت و یاری از صبر و شکیبایی در اجرای کارها و با توسل به قدرت مطلقه حق تعالی و استمداد از او کارهای خود را به انجام رسانند و دین خود را به خدا و خلق ادا کنند آمین رب العالمین .

«الذین یتّبعون النبی الامّی الّذی یجدونه مکتوباً عندهم فی التوراة و الانجیل یأمرهم بالمعروف و ینها هم عن المنکر و یحلّ لهم الطیبات و یحرّم علیهم الخبائث و یضع عنهم إصرهم والأغلال التی کانت علیهم فالّذین آمنوا به وعززوه و نصروه واتبعوا النور الذی انزل معه اولئک هم المفلحون».

(سوره اعراف ـ آیه 157)

آنها که پیامبر امّی را پیروی می نمایند، مشخصات و ویژگیهای او را در توراة و انجیل (کتابهای آسمانی پیشین) که در اختیار دارند می یابند، همانا آنان را به نیکیها و معروف دعوت می نماید و از زشتیها، پلیدیها و منکرات باز می دارد، و آنچه را پاکیزه و مطبوع است حلال و آنچه را مایه تنفر و نامطبوع است حرام می شمارد، و بارهای سنگین و سهمگین و غل و زنجیرهائی را که بر پای فکر و اندیشه آنان بسته شده از آنها بر می گیرد، پس کسانی که به او ایمان آورده و مقامش را ارج نهند و او را در اجرا و انجام رسالتش یاری رسانند و از نور آشکار (قرآن) که بر او نازل گردیده پیروی کنند، همانا آنان رستگارانند.

بطور کلی شخصیت و شهرت مردان بزرگ تاریخ، در جریان فراز و نشیب های فراوان زندگی شکل می گیرد و به مقیاس اثرشان برای جامعه انسانی از معروفیت و محبوبیت عمومی برخوردار می شوند و هرچند که اثر آنها برای اجتماع بشر بیشتر و مؤثّرتر باشد دارای شخصیّت و شهرت برتر و بیشتری خواهند شد، تا آنجا که ممکن است آوازه شهرت و شعاع شخصیت آنان از مرزهای جغرافیائی و بلکه از محدوده عصر زندگیشان فراتر رفته و به چهره همیشه و همه کس آشنای جهانی تبدیل گردند و تاریخ از این قبیل مردان، فراوان بخود دیده است، ولی آنچه که کاملاً استثنائی و بی نظیر است، شخصیت والای انسانی است که قرنها قبل از میلادش، تولد یافته و در کتابهای آسمانی و در میان جامعه های مذهبی مطرح بوده است، چرا که اسلام به وجود مبارک او تمامیّت و کمال می یافت و بشارت به آمدن او به مفهوم پیروزی خط نبوت و تلاش مداوم همه پیامبرانی بود که در طول تاریخ یکی پس از دیگری آمدند و بسیاری از آنان در جریان مبارزه مستمرشان با قدرتهای طاغوتی به شهادت نائل گردیدند، و چنین بشارتی آنان و پیروانشان را به پیروزی نهائی اسلام و سرانجام شکست بار شرک و کفر جهانی، امید و اطمینان بیشتر می بخشید و در نتیجه آنها را در ادامه مبارزه و جهاد مقدسی که برای اعلای کلمه «اللّه» در پیش داشتند، مصمّم تر و قاطع تر می ساخت، و از سوئی زمینه پذیرش هرگونه ادعای خاتمیّت را برای فرصت طلبان از میان می برد، و از این رو آن چنان چهره کامل و مشخصی از شخصیت او برای امت های پیشین، بوسیله وحی و پیامبران به تصویر کشده شد که به تعبیر قرآن کریم «یعرفونه کما یعرفون ابناءهم» او را همچون فرزندان خویش می شناختند و آیه 157 سوره اعراف در همین رابطه است.پس گرچه به صورت ظاهر نور پرفروغ حضرت محمد بن عبداللّه صلی اللّه علیه و آله در سپیده دم هفدهم ربیع المولود ظاهر شد ولی نور وجودش سالها قبل از آفرینش هر موجودی، خلق شده بود. امام صادق علیه السلام از اجدادش از حضرت امیر سلام اللّه علیهم اجمعین نقل می کند که فرمود:

«انّ اللّه تبارک و تعالی خلق نور محمّد صلی اللّه علیه و آله قبل أن یخلق السّموات و الارض و العرش و الکرسی و اللّوح و القلم و الجنّة و النّار و قبل ان یخلق آدم و نوحاً و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و داود و سلیمان...و قبل ان یخلق الانبیاء کلّهم» ـ همانا خدای تبارک و تعالی نور محمد صلی اللّه علیه و آله را قبل از آفرینش آسمانها و زمین و عرش و کرسی و لوح و قلم و بهشت و دوزخ و پیش از خلقت آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و داود و سلیمان و...و پیش از خلقت جمیع پیامبران آفرید.

در ساعت ولادت پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی اللّه علیه و آله آیات عجیب و شگفت انگیزی در عالم رخ داد: آتشکده پارس که هزارسال روشن بود، به خاموشی گرائید، چهارده کنگره از ایوان انوشیروان فرو ریخت، دریاچه ساوه خشکید، بتها در سراسر جهان سرنگون شدند، شهابها در آسمان فراوان شدند، کاهنان گمراه کننده ناکام گشتند و....روز ولادت سرور همه آفریدگان خداوند، خاتم پیامبران و سرّ آفرینش و عظیم ترین انسان عالم امکان، رسول گرامی خداوند و بنده شایسته اش، محمد بن عبداللّه صلی اللّه علیه و آله و ششمین اختر تابناک ولایت و امامت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام را به محضر فرزند عزیز و احیا کننده دینش، خاتم الاوصیاء حجة بن الحسن العسکری ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و عموم مسلمین و شیعیان جهان بویژه مقام معظم رهبری و ملت برومند ایران، تبریک و تهنیت عرض نموده از خدای بزرگ مسئلت داریم ما را توفیق دهد که راه و رسم آن بزرگواران را در تمام زمینه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فکری زندگی دنبال نمائیم و پیروان راستینی برایشان باشیم

الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة والانجیل، یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر، و یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبائث و یضع عنهم اصرهم والاغلال التی کانت علیهم، فالذین آمنوا به و عزروه و نصروه واتبعوا النور الذی انزل معه، اولئک هم المفلحون; ⁽¹⁾ آنان که پیروی می کنند از پیامبر و رسول درس نخوانده ای او را در کتاب های تورات و انجیل خود به این نشانه ها می یابند، همو که آنان را امر به نیکی (معروف) می کند و از بدی ها (منکر) باز می دارد، کردارهای خوب را بر آن ها حلال و خبائث و زشتی ها را بر آن ها حرام می کند و دشواری ها و غل هایی که در گذشته بر آن ها واجب بوده را از آنان برمی دارد; پس آن ها که به او و به نوری که با او نازل شده ایمان می آورند و از او احترام و تقدیر و اطاعت می کنند، آنان رستگارانند . »

سه صفت برای رسول اکرم حضرت محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - در کتاب های آسمانی گذشته آمده است: رسول، نبی و امی . پیامبری که به مکتب نرفته و درس نخوانده ولی خود استاد همه عالمان روزگار است . در کتاب های آسمانی هر جا رسول یا نبی امی آمده، مقصود آن حضرت است .