افتخار با قرآن بودن

«حدیث علیٌّ مع القرآن»حدیث «علیٌّ معَ القرآن» از مختصات امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که درباره هیچ یک از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل نشده که ذره‎ای از شخصیت بزرگ آن حضرت را نشان می‎دهد.رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:عَلیٌّ مَعَ القُرآنِ و القرآنُ مَعَ عَلیّ، لَن یَفتَرقا حَتّی یَردا عَلَیّ الحَوض. (1)«علی با قرآن است و قرآن با علی است و از یکدیگر جدا نمی‎شوند تا در بهشت در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.»یعنی علی علیه السلام قرآن مجسم است و گفتار و رفتارش گویای آیات قرآن است. 

پی‎نوشت‎ها:

1- مستدرک حاکم، ج 3، ص 134 «باب مناقب علی علیه السلام»/ صواعق محرقة، ابن حجر، ص 122 «باب فضائل علی علیه السلام»/ مختصر کنز العمّال و مسند احمد (در حاشیه) ج 5، ص 30/ ینابیع المودّة، باب 20، ص 90.منبع:امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج 9 .

افتخار باز گذاشتن در خانه علی علیه السلام به مسجد

حدیث سدّ الأبواب وقتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مسجد مدینه را ساخت، خانه‎هایی در کنار آن بنا نهاد که زنان خویش را در آن مسکن داد، برای علی بن ابیطالب علیه السلام نیز منزلی در کنار منزل خود ساخت.یاران آن حضرت نیز هر یک حجره‎ای در اطراف مسجد ساخته و ساکن شدند که درهای همه آن منازل به مسجد باز می‎شد و آنها به خانه‎های خویش از درون مسجد رفت و آمد می‎کردند.تا آن که وحی الهی نازل شد که به جز در منزل رسول خدا صلی الله علیه و آله و در منزل علی بن ابیطالب باید همه درها بسته شود.به دنبال این فرمان رسول خدا فرمود: سدّوا هذهِ الابوابَ الاّ بابَ علیٍّ ؛ «همه این درها را ببندید، مگر در خانه علی بن ابیطالب را .»مردم در این باره به گفتگو برخاستند.پیامبر اکرم در میان مردم بپاخاست، و بعد از حمد و ثنای خداوند فرمود:من از طرف خدا به گرفتن و بستن درها به جز در خانه علی بن ابیطالب مأمور شده‎ام و شما پشت سر من گفتگو کرده‎اید، من از پیش خود نه دری را بسته‎ام و نه باز کرده‎ام، لیکن به چنین کاری مأمور شدم و اطاعت کردم. (1)عن ابن عباس قال: لمّا سدّ رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الابواب الشّارعة الی المسجد الاّ باب علیٍّ علیه السلام ضجّ اصحابه من ذلک فقالوا یا رسول الله لم سددت ابوابنا و ترکت باب هذا الغلام!فقال صلی الله علیه و آله و سلم انّ الله تبارک و تعالی امرنی بسدّ ابوابکم و ترک باب علیٍّ ...از ابن عباس نقل شد که پس از بیانات رسول خدا صلی الله علیه و آله همه درها گرفته و بسته شد، به جز دری که امیرالمؤمنین علیه السلام به مسجد داشت.در زمان بنی امیّه که مسجد النبّی را وسعت دادند همه آن حجره‎ها جزو مسجد گردید . 

پی‎نوشت:

1- علل الشرایع، باب 154، ص 201/ بحارالانوار، ج 39، ص 19- 35، به طور مشروح آورده است / مسند احمد، ج 2، ص 26/ مستدرک حاکم، ج 3، ص 125. 

منبع:امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج 9 .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: