بحث ما در اين مقاله در مورد عيد غديرى است که با نام اميرالمومنين طورى اجين گشته که مردم غدير را با ولايت مولى معنى مى کنند صرفنظر از موافق يا مخالف. موافقان غدير را روز ولايت مولى مگويند و مخالفان غدير را روز عينيت و اخوت پيامبر (ص) و مولى على(ع)مى گويند درحاليکه ولايت غصب شده را طبق شوراى سقيفه تئوريزه مى کنند. غدير واقعه اى است که است که محور دعوت خداوند متعال و انبياء الهى و پيامبر اعظم(ص) در آن قرار دارد. و غدير عيد انبياء و اولياء و صالحين و صديقين و پيامبر اعظم (ص) بالاخص براى اکمل شدن دين مى باشد. چرا که تمامى زحمات آن بزرگواران در اين روز به ثمر نشسته و شخصت ملکوتى و عملى آن مرد بينهايت بر عالميان تجلى عينى يافته،که به مصداق فرمايش حضرت رسول(ص)"اگر درياها به اذن خالق جلبک هاى کف اقيانوس هستى مرکب گردند و جنگلها به دستور خالق حيوانى که در ميان سنگ بسته به حياتش بقا مى بخشد قلم و ملائک و ساکنان عرش الهى به اذن خداوند به تکلم در آيند و به اراده الهى بخواهند فضائل و حکمتهاى آن بزرگوار هستى را بگويند و خداوند اراده کند تا ملائک و انس و جن کاتب باشند نتوانند از عهده اداى توصيف فضايل على برآيند"، بنابراين اگر چه نتوان آب دريا کشيد ولى قدر تشنگى بايد چشيد بنابراين با توجه به فهم و شعور،هر کس بايد در افضليت آن بزرگوار هستى به تکلم در آيد تا حداقل حق خويش در حمد و شکر ايزد منان را نسبت به فهم وشعورش براى اين منت اعظم الهى بجا آورد و براستى اين ابر مرد را کسى جز نبى خدا(ص) و سيده زنان عالم (س)کسى نشناخت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: