رسول اکرم وقتى وارد مسجدالحرام گشتند هفت شوط طواف نمودند و بعد از اين که استلام حجرالاسود و نماز مقام ابراهيم و سعى مابين صفا و مروه را بجاى آوردندمحرم شده چهار روز در مکه ماندند تا مناسک حج صحيح را به مردم بياموزند و پس از پنج روز که تمامى مسلمين مهياى انجام مناسک حج گرديده بودند در روز 8 ذيحجه امر نمودند تا مسلمين غسل نموده(طهارت) و نماز گذارندو در رکاب آن حضرت حرکت کنند. پيامبر(ص) و مسلمين حاضر در مراسم حج شب را در سرزمين منى به صبح رساندند و صبحگاهان عازم صحراى عرفات گشتند و در آنجا پيامبر (ص)نمازى بجاى آورده و خطبه اى ايراد فرمودند و در ضمن آن تعليماتى نيز بمردم منتقل نمودند و با غروب خورشيد به مزدلفه بازگشته و در مشعرالحرام گرد آمدند. ايشان براى رمى جمرات و قربانى به منى رفته و از اين مکان نورانى عازم مکه گشتند، پس از طواف در قبله مسلمين و دلسوخته گان عالم دوباره قصد سرزمين پربرکت منى نمودند. در اين هنگام جبرئيل بر پيامبر اعظم (ص) حاضر گشتند و به امر الهى اين آيه بر قلب مبارک نبى رحمت(ص) نازل شد"اليوم اکملت لکم دينکم.... "در اين روايت امام باقر (ع) اضافه نمودند که عدد اصحاب حضرت ختمى مرتبت(ص) در حدود 70 هزار نفر بوده، همگن با تعداد اصحاب موسى کليم الله(ع) و همانگونه که آن حضرت براى پيروانشان وصى و جانشينى بعد از خود به امر الهى انتصاب نمودند، نبى اعظم(ص) نيز مولى على(ع) را به اذن خداوند به مقام وصايت و امامت امت، بعد از خويش انتصاب نمودند. در سرزمين موقف جبرئيل بار ديگر حامل وحى بر قلب مبارک" رسول برگزيده(ص) "بودند"يا نبى خدا(ص) خدايت بر تو درود و تحيت رسانيده و مى فرمايد روز موعود براى ابلاغ ولايت مولى على(ع) فرا رسيده و نزديک است کوچ کنى از ديار فنا نزد من باقى پس امر ولايت را بر مسلمين تبيين و ابلاغ کن و باانتصاب حجت بزرگم به مقام ولايت در حظور تمامى حاضرين از ايشان براى "ولى الله" عهد و ميثاق اطاعت و فرمانبردارى بگير تا در قيامت اين پيمانها گواه صادقين بر صداقتشان و شهادت دهنده بر عليه خائنين و پيمان شکنان باشد. "در مسجد حنيف وقتى "نبى خدا(ص) "اين فرمان الهى را دريافت نمودند بر خدا دعا فرمودند تا ايشان را از شر منافقين حفظ کند و بر جبرئيل فرمودند که بيم خطر جانى براى "مولى على(ع)" دارند. ايشان تصريح نمودند که اينان با علم به اين که على داماد من مى باشد و از زمان جاهليت چند سالى بيش تر نگذشته و بيم آن دارم که مرا تکذيب نموده و از فرمانم سرپيچى نمايند و منتظر موقعيتى مناسب تر هستم تا اين امر الهى را بر مردم تبيين و ابلاغ نمايم. در اينجا لازم بذکر است که در مهلت خواستن "رسول خدا(ص)" از خداوند با توجه به اهميت مطلب تذکر اين مطلب ضرورى است که "رسول خدا (ص)" وقتى برايشان وحى و امرى از جانب خدا به توسط ملک وحى بر قلب مبارکشان نازل مى گرديد يا حکم را مى بايست به اذن الهى بلافاصله بعد از دريافت وحى بر مردم ابلاغ مى نمودند و يا به اذن او مى بايست بعد از دريافت وحى، امر الهى را در موقعيت مناسب بر مردم ابلاغ مى نمودند و در اينجا امر الهى از نوع دوم بوده، بطوريکه در هنگام نزول آيه67 سوره مائده مبنى بر ابلاغ ولايت مولى توسط" رسول خدا(ص)" به اذن خداوند ايشان ذره اى تامل نکرده و امر الهى را تمام و کمال اطاعت نموده و امر الهى را بر مردم تبيين و ابلاغ فرمودند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: