هزینه های سنگین برای مرقد ائمه(علیهم السلام ) 

حرم‌ها باید زیبا باشند، اما آیا این هزینه‌های کلان که می‌توان با آن شهری را آباد کرد گزاف و اسراف نیست؟

نظر به این که این سؤال (و گاهی به صورت شبهه) بسیار توسط سایت‌ها در اذهان عمومی مطرح می‌گردد، لازم است به نکات ذیل کاملاً دقت شود:

الف – هزینه‌ی ساخت حرم‌ها از محل نذورات و موقوفات مردم تأمین می‌گیرد و کسی نمی‌تواند مردم را مجبور کند که پول، زمین یا ملک خود را در جای دیگری مصرف کنند.ب - حرمی مثل حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام در سال نزدیک به 20 میلیون زائر دارد و حرم‌های دیگر مانند عتبات عالیات نیز در مجموع همین‌طور هستند. لذا این اماکن مقدس باید به غیر از برخورداری از زیبایی و جذابیت لازم، از امکانات کافی برای پذیرایی این خیل جمعیت نیز برخوردار باشند.

ج – اتفاقاً بر عکس آن چه که به چشم می‌آید یا علیه آن ضد تبلیغ می‌کنند، هزینه‌ی زیباسازی و تزئینات ظاهری زیاد نیست، بلکه هزینه‌ی زیر ساخت‌ها و ساخت و ساز بسیار است. بدیهی است که اگر خانه‌ای بسازید و نازک‌کاری آن را با کاشی انجام دهید، شاید بسیار ارزان‌تر از سنگ مرمر و گرانیت تمام شود، ولی کاشی‌کاری زیباتر به نظر آید. زیبایی از هنر سرچشمه می‌گیرد و نه آن که محدود و منحصر به هزینه باشد. چه بسا هزینه‌های بسیار با آرشیتکتی و معماری غیر مطلوب صورت پذیرد.اگر مجموع زائرین ایرانی در حج تمتع و عمره فقط سالانه یک میلیون نفر باشند و هر نفر فقط و فقط 1000 دلار سوغات [عمدتاً چینی یا کره‌ای و در نهایت ترکیه‌ای] از مکه و مدینه خریداری نماید ـ البته متوسط شاید بیش از دو برابر باشد - هر ساله بیش از یک میلیارد دلار، یعنی 1400 میلیارد تومان صرف خرید بنجول‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین کالاهای دنیا می‌گردد

نکته‌ی مهم‌تر

اما پس از این مباحث، دقت به نکته‌ی مهم‌تری ضروری می‌باشد. وقتی بحث از تعمیر یا بازسازی یا حتی زیبا‌سازی یک حرم به میان می‌آید، مخالفین جذب اذهان عمومی به حرم‌ها [و اساساً به اسلام و اهل بیت ع] فوری مباحث اسراف، تبذیر، گزاف‌بودن از یک سو و وجود فقیر و گرسنه و محتاج را به میان می‌آورند تا احساسات را در جهت مخالفت تحریک کنند، اما همان‌طور که گفته شد، اولاً پول مردم است و در هر راهی بخواهند هزینه می‌کنند و ثانیاً مردم هزینه‌های بسیار کلان‌تری دارند که هیچ کس به آنها ایرادی نمی‌گیرد و این قابل تأمل است! به عنوان مثال: - فقط مردم ما در ایران و در نظام جمهوری اسلامی ایران، سالانه 62 میلیارد نخ سیگار دود می‌کنند که حدود 40%آن نیز قاچاق وارد کشور می‌شود. لذا اگر متوسط هر نخ سیگار 70 تومان محاسبه گردد، این رقم بالغ بر 4 هزار و 340 میلیارد تومان می‌شود، که اصلاً با هزینه‌ی بازسازی حرم‌ها یا مساجد قابل قیاس نیست.- طبق آمار رسمی سالانه 1 میلیارد و سیصد میلیون دلار لوازم آرایشی و بهداشتی (نه دارو) وارد کشور می‌شود که فقط 200 میلیون دلار آن به صورت قانونی است. این رقم نزدیک به دو هزار میلیارد تومان می‌شود. یعنی اگر قیمت ساخت و ساز یک واحد آپارتمان متری 500 هزار تومان و قیمت فضا سازی آن نیز متری 500 هزار تومان محاسبه گردد، با این رقم می‌توان یک شهر جدید با ظرفیت حدود 20 هزار واحد مسکونی 100 متری ساخت. و این هزینه‌ی فقط مربوط به یک سال مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی است.- اگر مجموع زائرین ایرانی در حج تمتع و عمره فقط سالانه یک میلیون نفر باشند و هر نفر فقط و فقط 1000 دلار سوغات [عمدتاً چینی یا کره‌ای و در نهایت ترکیه‌ای] از مکه و مدینه خریداری نماید ـ البته متوسط شاید بیش از دو برابر باشد - هر ساله بیش از یک میلیارد دلار، یعنی 1400 میلیارد تومان صرف خرید بنجول‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین کالاهای دنیا می‌گردد.- مجموع همین سه رقم سالانه نزدیک به سه هزار میلیارد تومان را به خود اختصاص می‌دهد که بخش عمده‌ی این پول از کشور خارج می‌شود و به جیب بازار خارج ریخته می‌شود. و هزینه‌های اسرافی دیگر مانند مراسم عقد، عروسی، جهیزیه، ولیمه، حنابندان، جشن فارغ‌التحصیلی، برگزاری مراسم تشریفاتی در تالارهای گران از نفری 15 هزار تومان تا نفری 150 هزار تومان، سفرهای سیاحتی داخلی و خارجی، خرید سوغات از کشورهای متفاوت و ...، قابل محاسبه نمی‌باشد. اما نوبت به هزینه ساخت و یا بازسازی حرم‌های منفجر شده در کاظمین، یا سایر حرم‌ها و مسجد که می‌رسد، مدعی می‌شوند که اگر حرم‌ها همه مثل بقیع مخروبه باشند، از معنویت بیشتری برخوردار خواهند بود(؟!)

منبع : سایت ایکس شبهه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: