بنابراین هنگام طلوع زمین، مجموع کره خاکی قبله کسانی است که در ماه نماز می گزارند و همین که برابر کره زمین بایستند (یا در برابر خطی که عمود بر کعبه از دو طرف زمین می گذرد قرار گیرند) در واقع مقابل کعبه ایستاده اند و استقبال کعبه که شرط صحّت نماز است تحقّق می پذیرد.

ولی هنگامی که زمین از دیدگاه ماه نشینان پنهان و به اصطلاح در حال غروب باشد، طرز استقبال  کعبه به این است که محل تقریبی زمین در پشت افق ماه در نظر گرفته شود و به سوی خطی که عمود بر کعبه در دو طرف زمین در آسمان امتداد دارد بایستد.

نکته ای که حتماً باید به آن توجّه داشت این است که قبله تنها خود خانه کعبه نیست، بلکه امتداد آن از دو طرف پایین و بالا – در آسمان – نیز قبله است؛ یعنی هر کس به سوی خطّی که بر کعبه عمود است و از آن می گذرد بایستد رو به جانب قبله ایستاده است و با توجّه به این مسأله، قبله ماه نشینان در هنگامی که زمین در پشت افق ماه قرار گرفته است روشن می گردد.

 ***************************************************

پی نوشت:

1- حجم ماه 12 میلیارد کیلومتر مکعب است.

منبع : کتاب،پاسخ به پرسش های مذهبی،آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله جعفرسبحانی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: