امام صادق(ع):«تقديرات در شب نوزدهم است و حتمي شدن آن در شب بيست و يكم و امضاي آن در شب بيست و سوم».
شخصي از پيامبر پرسيد:اگر شب قدر را دريابم از خدا، چه چيز را مسئلت كنم؟
ايشان فرمودند: عافيت را.
حضرت موسي، در خلوت و مناجاتي كه با خداوند داشت، فرمود:
خداوندا! مي¬خواهم به تو نزديك شوم.
پاسخ آمد: قرب من از آنِ كسي است كه شب قدر، بيدار باشد.
گفت: خداوندا! رحمتت را مي¬خواهم.
پاسخ آمد: رحمتم از آن كسي است كه شب قدر به مسكينان، رحمت كند.
گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مي¬خواهم.
پاسخ آمد: آن را به كسي مي¬دهم كه در شب قدر صدقه¬اي داده باشد.
گفت: خداوندا! از درختان بهشت و ميوه¬هايش مي¬خواهم.
پاسخ آمد: آنها از آن كسي است كه در شب قدر، تسبيح¬گوي باشد.
گفت: خداوندا! رهايي از جهنم را مي¬خواهم.
پاسخ آمد: آن، از آن كسي است كه در شب قدر، استغفار كند.
گفت: خداوندا! خشنودي تو را مي¬خواهم.
پاسخ آمد: خشنودي من از آنِ كسي است كه در شب قدر، دو ركعت نماز بگزارد.
حضرت علي(ع) فرمود:«فاطمه(س) نمي¬گذاشت كسي از اهل خانه در شب¬هاي قدر به خواب رود به آنان غذاي كم مي¬داد. و از روز قبل براي احياء‌شب قدر آماده مي¬شد و مي¬فرمود: محروم كسي است كه از بركات اين شب، محروم باشد».
از حماد بن عثمان،از حسان بن ابي علي نقل شده است كه گفت: از امام صادق(ع) در مورد شب قدر پرسيدم. فرمود: «در نوزدهم رمضان و بيست و يكم، و بيست و سوم جست¬وجويش كن».
در تفسير عياشي از زراره از يكي از دو امام باقر و صادق(ع) آمده كه فرمود: شب بيست و سوم، همان شب جُهَني است و حديث جُهَني اين است كه گفت: به رسول خدا(ص) عرضه داشتم: منزل من از مدينه دور است. دستورم بده كه در شب معيني وارد مدينه شوم تا فيض ببرم. و پيامبر خد فرمود:شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان وارد مدينه شو.
از امام باقر(ع) در معناي آيه (انا انزلناه في ليلة¬القدر) سؤال كردند. فرمود: بله شب قدر كه همه ساله در ماه رمضان، در دهه آخرش تجديد مي¬شود، شبي است كه قرآن جز در آن شب، نازل نشده و آن شبي است كه خداي تعالي در موردش فرموده:«فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ». آن‌گاه فرمود: در آن شب هر حادثه¬اي كه بايد در طول آن سال واقع گردد، تقدير مي‌شود؟ چه خير و چه شر. چه طاعت و چه معصيت. چه فرزندي كه قرار است متولد شود و يا اجلي كه بنا است فرا رسد و يا رزقي كه قرار است تنگ يا وسيع گردد. پس آنچه در اين شب مقدّر شود و قضايش رانده شود، قضايي است حتمي ولي در عين حال، مشيت خداي متعال در آنها محفوظ است و خدا با حتمي كردن مقدرات، العياذ بالله، ـ به دست خود، دست‌بند نمي¬زند.
حمران مي¬گويد از امام باقر(ع) پرسيدم:منظور خدا از اينكه فرمود: »شب قدر از هزار شب بهتر» است چيست؟ ايشان فرمودند:
«عمل صالح و نماز و زكات و انواع خيرات در آن شب بهتر است از همان اعمال در هزار ماهي كه در آن شب قدر نباشد. و اگر خداي تعالي، جزاي اعمال خير مؤمنين را مضاعف نمي¬كرد، مؤمنين به جايي نمي‌رسيدند، ولي خدا پاداش حسنات ايشان را مضاعف مي¬كند».
نقش انسان در مقدرات
كساني كه اهل دعا و راز و نياز هستند، نقش خويش را در شب¬هاي قدر، به خوبي دريافته¬اند. گاهي اين حالت¬ها، آن‌چنان تأثيرگذار است كه تا شب قدر آينده و بلكه تا آخر عمر، در همه افكار و اخلاق و كردار شخصي انسان، رخنه مي‌كنند و او را در مسير معنوي ثابتي قرار مي¬دهد. ريشه اصلي اين دگرگوني¬ها، به خود افراد برمي‌گردد و اينكه چقدر خود را آماده بهره¬برداري از آن شب كرده¬اند. اگر افراد، در سرنوشت و مقدرات خود تأثيري نداشته باشند كه ديگر خداوند شب خاصي را بدان اختصاص نمي¬داد و ملائكه هر آنچه دستور مي¬آمد، مي¬نگاشتند. در حالي كه افراد و احوالاتشان در اين امر، نقش اساسي دارند.
دعا
دعاهاي شب قدر، از طولاني¬ترين و پرمحتواترين ادعيه است. دعاهايي مثل جوشن كبير و ابوحمزه ثمالي كه اگر با حال و توجه خوانده شوند، مايه انقلاب و دگرگوني خواهند بود. ادعيه¬اي كه انسان را با معارف الهي آشنا مي¬كنند.
انسان با خواندن دعا، از يك سو با يادآوري لطف، گذشت، كرم، رحمت و بخشش بي¬پايان خداي مهربان، او را دستگير و كمك¬كار خويش مي¬بيند و نور اميد در دلش مي¬درخشد و از ديگر سوي، با يادآوردن سختي¬هاي مرگ، تنگي و فشار قبر، گرفتاري¬هاي عالم برزخ، حساب و كتاب فرداي قيامت و دشواري¬هاي صحراي محشر، با تمام وجود، متوجه خدا مي‌شود و از لغزش¬هاي خود، به آساني نمي¬گذرد.
دعا، پرزدن در هواي ملكوت را سرعت مي¬بخشد و به انسان، دو بالِ معرفت و رجا مي¬بخشد.
به همين دليل است كه تأكيد شده است ادعيه مناسب احوال را براي شب قدر انتخاب كنيد و بخوانيد. هر كس به فراخور حالي كه دارد، ادعيه¬اي را مناسب¬تر مي‌بيند.
به كوشش:امين عظيمي و سيده زهرا برقعي
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسب‌ها: <-TagName->
تبادل
لینک هوشمند