برخورد دنيا پرستان مسلمان نما با قرآن‏

كسانى كه از نظر ايمان به خدا و لوازم آن چندان قوى نيستند و آن طور كه شايسته و بايسته است ايمان در قلب و روح آنها رسوخ نكرده است، در مقام تعارض بين خواسته‏هاى نفسانى و خواسته خدا و ارزش‏هاى دينى، به دين و ارزش‏هاى دينى روى خوش نشان نمى‏دهند، و از نظر روحى متمايلند كه احكام و ارزش‏هاى دينى را طبق ميل خود و در جهت هواهاى نفسانى‏شان تفسير و توجيه كنند. و اگر تفسير دين و قرآن طبق هواهاى نفسانى آنها مجاز باشد، براى اين گروه بسيار خوشايند خواهد بود؛ چرا كه از يك طرف به خواهش‏هاى نفسانى خود رسيده‏اند و از طرف ديگر به ظاهر از رقبه اسلام خارج نشده‏اند و از مزاياى مسلمان بودن در جامعه اسلامى بهره‏مند هستند. همچنين طبيعى است كسانى كه ايمان و تقوا در جان و روح آنها رسوخ نكرده است و چندان پاى‏بند ارزش‏هاى دينى و احكام الهى نيستند نيز از چنين برداشت‏هايى از دين و قرآن استقبال كنند و از كسانى كه دين و قرآن و ارزش‏هاى دينى را طبق خواسته‏هاى نفسانى آنها تفسير و توجيه مى‏كنند پيروى نمايند و آنها را الگوى خود قرار دهند و از آنان تعريف و تمجيد كنند. نيز طبيعتا چنين كسانى، با آن دسته از عالمان دينى كه قرآن و احكام را آن چنان كه هست و بدون در نظر گرفتن خوشايند و سليقه افراد و مردم تفسير و تبيين مى‏كنند ميانه خوبى ندارند.